Opisaliśmy Florencję, to teraz pora na Sienę. Legenda głosi, że jej założycielem był syn Remusa, dlatego postać wilczycy pojawia się w wielu miejscach, a przede wszystkim w herbie (dla niezorientowanych Remus i Romulus byli założycielami Rzymu uratowanymi przez wilczycę). Miasto przetrwało do naszych czasów w swojej wspaniałej średniowiecznej postaci. Przypomina kamienny czerwono-pomarańczowy labirynt z wąskimi uliczkami wybrukowanymi cegłą i marmurem. Pomiędzy budynkami nie ma praktycznie żadnych przerw, a dachy widziane od góry tworzą wrażenie gigantycznych schodów (w Quantum of Solance James Bond ściga po nich zdrajcę
). W antycznym centrum nie ma roślinności, wszystko zlewa się w jeden kolor i tworzy fascynujący klimat (ciekawostka- w Sienie jest zakaz montowania białych anten, mogą być tylko brązowe lub stare analogowe). Jeżeli dodać do tego malownicze położenie i niezliczoną ilość atrakcji wniosek nasuwa się sam, Sienę trzeba zobaczyć! Zwiedzanie zaczęliśmy od bazyliki San Domenico z zmumifikowaną głową św. Katarzyny. To jeden z najpiękniejszych obiektów sakralnych w mieście, ale nie najważniejszy. W ścisłym centrum znajduje się katedra Duomo o wyróżniającej się kolorystyce, z pasów białego i czarnego marmuru. Jej koronkowa fasada ozdobiona mozaiką to prawdziwe dzieło sztuki. Podziwialiśmy ją z zewnątrz i wewnątrz, z bliska i daleka, o jej wyjątkowości można by napisać książkę. My raczej relacjonujemy podróże, więc tyle opisu wystarczy 
. Wędrując labiryntem ulic dotrzemy na plac Piazza del Campo o oryginalnym muszlowatym kształcie (ponoć kształt ten stanowi odwzorowanie kształtu płaszcza Matki Boskiej). Wybrukowany jest czerwoną cegłą i trawertynem. Dwa razy w roku odbywa się na nim wyścig konny Palio di Siena. Na tę okazję mury miasta dekorowane są chorągwiami w barwach każdej z dzielnic, a plac pokryty jest piaskiem! Jeźdźcy (reprezentanci każdej dzielnicy) ścigają się na oklep, wygrywa ten kto pierwszy pokona trzy okrążenia.
Na Piazza del Campo stoi tzw. wieża obżartucha
. Nazwa wzięła się od przydomka pierwszego strażnika, który całą wypłatę wydawał na jedzenie. Jest też siedziba władz miejskich, czyli ratusz Palazzo Publico i słynna fontanna Fonte Gaia (źródło zasilane jest wodą ze średniowiecznego akweduktu). Wieczorami rozkwita tu życie towarzyskie, nie brakuje kawiarni i restauracji, a niektórzy kładą się na nim jak na plaży 
. Całe zabytkowe centrum dodano na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Siena nas urzekła
. Strome, ciasne uliczki, barwy czerwieni w blasku słońca i najlepsza pizza w życiu… będziemy chcieli tam wrócić
…
P. S. Jeśli będziecie kiedyś w Sienie i zauważycie metalowe koła na budynkach, to nie są kołatki, tylko parking dla koni.
